آزمایش‌های رایش که شامل استفاده از تشعشعات ارگون روی افراد انسانی بود و تجاری‌سازی جعبه ارگون او را با سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) در تضاد قرار داد.

در سال 1947، دولت تحقیقاتی را در مورد تحقیقات رایش آغاز کرد و در سال 1954 با موفقیت درخواست دستور توقف ارسال بین ایالتی نشریات و تجهیزات وی را داد. در سال 1956 رایش به دلیل نقض حکم به اهانت به دادگاه متهم شد. او مجرم شناخته شد و به دو سال زندان فدرال محکوم شد و سال بعد بر اثر نارسایی قلبی درگذشت.

از سال 1956 تا 1960 بسیاری از نوشته ها و تجهیزات او توسط مقامات FDA ضبط و نابود شد. در قرن بیست و یکم برخی این تخریب عمده را یکی از آشکارترین نمونه های سانسور در تاریخ ایالات متحده می دانستند.

آب درمانی، استفاده خارجی از آب در درمان پزشکی بیماری و آسیب. ارزش اولیه آن به عنوان وسیله ای برای اعمال یا کاهش حرارت است. گرمای مرطوب به تسکین درد و بهبود گردش خون کمک می کند.

همچنین باعث آرامش و استراحت می شود و در برخی از اختلالات روانی، ممکن است برای آرام کردن یک فرد آشفته و بیش فعال استفاده شود.

سرمای مرطوب دمای بدن را کاهش می دهد و باعث بسته شدن رگ های خونی و کاهش جریان خون می شود. بنابراین از تورم پس از آسیب جلوگیری کرده و به جلوگیری از آن کمک می کند و درد ناشی از کبودی، رگ به رگ شدن و کشیدگی را کاهش می دهد.

کمپرس حوله، پشم و سایر مواد پارچه ای برای کاهش سردرد، کاهش جریان خون خونریزی بینی، شل شدن اسپاسم عضلانی، موضعی کردن عفونت و خونریزی زیر جلدی ناشی از کوفتگی و کاهش حرارت بدن در شرایط تب موثر است.

ورزش زیر آب برای تقویت عضلات ضعیف، بازگرداندن حرکت مفاصل پس از آسیب، تمیز کردن و التیام گوشت سوخته، کمک به عملکرد عضلات پس از آسیب تصادف عروق مغزی، و به عنوان درمانی برای بدشکلی و درد در آرتریت و بیماری‌های مرتبط استفاده می‌شود.

وان های گرداب و مخزن هابارد اشکالی از ماساژ زیر آب هستند که در آن آب با حرکت مداوم روی پاها و بازوها یا کل بدن می چرخد ​​تا بهبودی را بهبود بخشد. به همین ترتیب، دوش، جریانی از آب تحت فشار، می تواند به مناطق خاصی هدایت شود یا ممکن است کل بدن را با هدف تحریک گردش خون هدایت کند.

روش های هیدروتراپی معمولاً توسط متخصصان طب فیزیکی و توانبخشی و توسط فیزیوتراپیست ها استفاده می شود. همچنین به طب فیزیکی و توانبخشی مراجعه کنید.

طب فیزیکی و توانبخشی دیاترمی مایکروویو اولتراسوند دیاترمی دیاترمی موج کوتاه
دیاترمی، نوعی فیزیوتراپی است که در آن گرم کردن عمیق بافت ها با استفاده از جریان الکتریکی با فرکانس بالا انجام می شود.

مهندس و مخترع آمریکایی نیکولا تسلا در سال 1891 برای اولین بار اشاره کرد که گرما ناشی از تابش بافت با جریان متناوب با فرکانس بالا (طول موج هایی تا حدودی بلندتر از طولانی ترین امواج رادیویی) است و به کاربردهای پزشکی احتمالی آن اشاره کرد. ک.ف. ناگل اشمیت، پزشک آلمانی، در سال 1909 اصطلاح دیاترمی را به معنای "گرم شدن از طریق" ابداع کرد.

سه نوع دیاترمی توسط فیزیوتراپ ها در بیمارستان ها و کلینیک ها به طور گسترده مورد استفاده قرار می گیرد: امواج کوتاه، اولتراسوند و مایکروویو. در دیاترمی موج کوتاه، قسمتی که باید درمان شود بین دو صفحه کندانسور قرار می گیرد و بالاترین دما در بافت های زیر جلدی متمرکز می شود.

موج کوتاه معمولاً به عنوان درمان برای عضلات و مفاصل عمیق تجویز می شود و گاهی اوقات برای موضعی کردن بیماری التهابی عمیق استفاده می شود. دیاترمی اولتراسوند از ارتعاشات صوتی با فرکانس بالا استفاده می کند.

اثر گرمایی آنها باعث افزایش گردش خون و متابولیسم می شود و سرعت انتشار یون در غشای سلولی را افزایش می دهد.

در طول درمان، دستگاه به آرامی در سطح ناحیه تحت تأثیر قرار می گیرد. اولتراسوند برای گرم کردن ماهیچه های انتخاب شده ای استفاده می شود که خیلی عمیق هستند و به طور قابل توجهی تحت تأثیر حرارت سطح قرار نمی گیرند.

دیاترمی مایکروویو از تابش با فرکانس بسیار بالا و طول موج کوتاه مشابه آنچه در اجاق های مایکروویو استفاده می شود استفاده می کند.