در طول ماساژ رفلکسولوژی معمولی، نقاط رفلکس روی پا تحت فشار ملایمی قرار می گیرند. گفته می شود هر یک از این نقاط به قسمت خاصی از بدن از جمله اندام های داخلی متصل است. هدف از درمان کاهش استرس و در عین حال کاهش بیماری های جزئی است.

درمانگر باتجربه شما ممکن است انگشتان پا را بکشد، به قوس پا فشار دهد، ناحیه پاشنه پا را ماساژ دهد یا توپ پا را دستکاری کند. این طراحی شده است تا عامل «احساس خوب» را به شما بدهد، اما همچنین قصد دارد بسیار عمیق‌تر از آن پیش رود. این می تواند تنش را در سراسر بدن، از کف پا تا بالای سر، آزاد کند.

بسیاری از افرادی که ماساژ رفلکسولوژی را تجربه کرده‌اند، پس از درمان احساس سلامتی کلی دارند. عموماً پذیرفته شده است که رفلکسولوژی می تواند درد و استرس را کاهش دهد و در عین حال خلق و خوی فرد دریافت کننده ماساژ را بهبود بخشد.

سایر فواید مشهور ماساژ درمانی رفلکسولوژی دامنه وسیعی دارد. بیماران این تکنیک را تقویت ایمنی، بهبود هضم، کاهش درد ستون فقرات و آرتریت یا بهبودی از سرماخوردگی و عفونت می دانند.

مزایای اضافی ماساژ رفلکسولوژی گزارش شده توسط برخی شامل بازگرداندن تعادل هورمونی، افزایش باروری، رفع مشکلات سینوسی و حتی مبارزه با سرطان است. در مورد دوم، نوروپاتی محیطی ناشی از برخی درمان‌های سرطان ممکن است با رفلکسولوژی کاهش یابد.

سایر بهبودها شامل عملکردهای عمومی بدن مانند گردش خون، قدرت مغز، متابولیسم، عملکرد عصبی و دفع سموم است.

برخی می گویند دردهای روزمره مانند ورم مفاصل، سردرد، کمردرد یا علائم قاعدگی یا بارداری بعد از یک جلسه رفلکسولوژی تا حدودی کاهش می یابد.

متخصصان پزشکی ادعا می‌کنند که روشی که اعصاب در حین رفلکسولوژی تحریک می‌شوند می‌تواند بدن را وادار به بهبودی کند. این به این دلیل است که این درمان گردش خون را تحریک می کند، در حالی که پیام واضحی را به سیستم عصبی مرکزی می فرستد که مانند چیزی شبیه زنگ بیداری عمل می کند.

آیا رفلکسولوژی عوارضی دارد؟
عوارض جانبی مکرر ماساژ رفلکسولوژی شامل حساسیت در پاها و همچنین سبکی سر خفیف است. برخی نیز گزارش می دهند که پس از درمان احساس می کنند که احساس می کنند.

عوارض جانبی رفلکسولوژی کم هستند و معمولاً کوتاه مدت هستند. به طور کلی این یک تکنیک بی خطر است و برای اکثر افراد مناسب است. با این حال، برای برخی، توصیه می شود قبل از شروع دوره درمانی با پزشک مشورت کنند.

این امر به ویژه در مورد بیمارانی که مشکلات پا مانند پای ورزشکار یا عفونت، مشکلات گردش خون، زخم یا زخم باز دارند، صادق است. هرکسی که وریدهای پا ملتهب یا لخته های خونی دارد نیز باید فقط با نظر پزشک اقدام کند.

سایر موارد منع مصرف شامل نقرس، صرع، مشکلات تیروئید و هرگونه مشکل خونی است که شما را مستعد خونریزی یا کبودی می کند، مانند تعداد پلاکت پایین.