تخلیه لنفاوی
تخلیه لنفاوی دستی تکنیکی است که برای کار آرام و تحریک سیستم لنفاوی برای کمک به کاهش تورم موضعی استفاده می شود. سیستم لنفاوی شبکهای از رگهای آهسته در بدن است که مواد زائد سلولی را به سمت کبد میبرد تا فیلتر و خارج شود. لنف همچنین حامل لنفوسیت ها و سایر عوامل سیستم ایمنی است. زهکشی لنفاوی دستی ادعا می کند که حذف مواد زائد و عملکرد سیستم ایمنی را بهبود می بخشد.
ماساژ طبی
ماساژ پزشکی یک اصطلاح بحث برانگیز در حرفه ماساژ است. بسیاری از آن برای توصیف یک تکنیک خاص استفاده می کنند. برخی دیگر از آن برای توصیف یک دسته کلی از ماساژ استفاده میکنند و بسیاری از روشها مانند ماساژ بافت عمیق، رهاسازی میوفاسیال و درمان نقطه ماشهای، و همچنین تکنیکهای استئوپاتیک، تکنیکهای جمجمه-خاجی و بسیاری روشهای دیگر را میتوان برای کار با شرایط پزشکی مختلف مورد استفاده قرار داد.
ماساژ مورد استفاده در زمینه پزشکی شامل درمان ضد احتقان است که برای لنف ادم استفاده می شود که می تواند همراه با درمان سرطان سینه استفاده شود. ماساژ سبک همچنین در مدیریت درد و مراقبت های تسکینی استفاده می شود.
ماساژ سینوس کاروتید برای تشخیص سنکوپ سینوس کاروتید استفاده می شود و گاهی اوقات برای افتراق تاکی کاردی فوق بطنی (SVT) از تاکی کاردی بطنی مفید است. این مانور مانند مانور والسالوا، درمانی برای SVT است، اما نسبت به مدیریت SVT با داروها موثرتر است.
یک بررسی سیستماتیک در سال 2004 نشان داد که کاربردهای منفرد ماساژ درمانی "کاهش اضطراب حالت، فشار خون و ضربان قلب اما نه خلق منفی، ارزیابی فوری درد و سطح کورتیزول"، در حالی که "کاربردهای متعدد، ارزیابی تاخیری درد را کاهش داد" و بهبودهایی را نشان داد.
در اضطراب و افسردگی مشابه اثرات روان درمانی است. مرور سیستماتیک بعدی که در سال 2008 منتشر شد نشان داد که شواهد کمی در مورد استفاده از ماساژ درمانی برای افسردگی در مطالعات با کیفیت بالا از کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترلشده وجود دارد.
تسکین درد: تسکین درد ناشی از آسیبهای اسکلتی عضلانی و علل دیگر به عنوان یکی از مزایای اصلی ماساژ ذکر شده است. یک بررسی کاکرین در سال 2015 به این نتیجه رسید که شواهد بسیار کمی وجود دارد که ماساژ درمانی موثر برای کمردرد است.
یک متاآنالیز انجام شده توسط دانشمندان دانشگاه ایلینویز در Urbana-Champaign نتوانست از نظر آماری کاهش قابل توجهی در درد بلافاصله پس از درمان پیدا کند. شواهد ضعیف نشان می دهد که ماساژ ممکن است درد را در کوتاه مدت برای افراد مبتلا به کمردرد حاد، تحت حاد و مزمن بهبود بخشد.
اضطراب حالتی: نشان داده شده است که ماساژ اضطراب حالتی را کاهش می دهد، که معیاری گذرا از اضطراب در یک موقعیت خاص است.
فشار خون و ضربان قلب: نشان داده شده است که ماساژ به طور موقت فشار خون و ضربان قلب را کاهش می دهد.
اثرات دوز چندگانه
تسکین درد: ماساژ ممکن است درد تجربه شده در روزها یا هفته های پس از درمان را کاهش دهد.
اضطراب صفت: نشان داده شده است که ماساژ اضطراب صفت را کاهش می دهد. حساسیت عمومی فرد به اضطراب
افسردگی: نشان داده شده است که ماساژ افسردگی تحت بالینی را کاهش می دهد.
اثرات عصبی عضلانی
نشان داده شده است که ماساژ با اندازه گیری تغییرات در دامنه رفلکس هافمن (H-reflex) تحریک پذیری عصبی عضلانی را کاهش می دهد. کاهش دامنه رفلکس H اوج به اوج نشان دهنده کاهش تحریک پذیری نورون حرکتی است.
برخی دیگر توضیح می دهند، "رفلکس H به عنوان آنالوگ الکتریکی رفلکس کششی در نظر گرفته می شود ... و کاهش" به دلیل کاهش تحریک پذیری رفلکس نخاعی است.
فیلد (2007) تأیید میکند که اثرات بازدارندگی ناشی از گیرندههای بافتی عمقی است و نه گیرندههای سطحی پوستی، زیرا در هنگام نگاه کردن به ماساژ فشار سبک نوک انگشت، هیچ کاهشی در رفلکس H وجود نداشت. اشاره شده است که "گیرنده های فعال شده در طول ماساژ مختص عضله ای است که ماساژ داده می شود"، زیرا سایر عضلات کاهشی در دامنه رفلکس H ایجاد نمی کنند.